Φτελιά

Βρίσκεται σε υψ. 1000μ. πλησίον του Δ.Δ. Αλεστίων, περιβάλλεται από πανύψηλες βουνοκορφές με υπέροχα και πυκνά δάση ελάτης, κέδρου, βελανιδιάς και φτελιάς, με τον ποταμό Τρικεριώτη να χύνεται στη λίμνη των Κρεμαστών , αποτελεί σπάνιας φυσικής ομορφιάς ορεινό τοπίο.

Στη Φτελιά μπορούμε να πάμε εκτός από Προυσό, Αγ. Βλαχέρνα, Αγαλιανό και από Χούνη Αιτωλοακαρνανίας, μια καταπληκτική διαδρομή με θέα τις ελατόφυτες βουνοκορφές να αντικατοπτρίζονται στα νερά τις λίμνης των Κρεμαστών.


Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΜΕ ΤΗ ΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ - ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΓΙΑ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ


ΟΤΑΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ     Γ Ι Δ Α     ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ,
ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ  ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ
΄" ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΕΤΣΙ η Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΘΑ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ η ΜΗΠΩΣ ...ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΄"
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ  - ΜΕ ΜΑΪΜΟΎΔΕΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ - ΤΥΦΛΟΥΣ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΝΕΚΡΟΥΣ...  ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ κ.λ.π.
ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ!!!
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ... ΙΔΙΟ  ΜΕ ...ΣΑΡΚΟΖΙ!!!
.


Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Συνελήφθη  χειρουργός- οφθαλμίατρος του  Νοσοκομείου Καρπενησίου για παθητική δωροδοκία και παράβαση καθήκοντος.

Συνελήφθη, σήμερα το πρωί στο Καρπενήσι Ευρυτανίας, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Καρπενησίου, ένας 59χρονος γιατρός χειρουργός - οφθαλμίατρος του Γενικού Νοσοκομείου Καρπενησίου, ο οποίος απαίτησε το χρηματικό ποσό των (150) ευρώ, από 52χρονο ημεδαπό ασθενή, τρόφιμο του Θεραπευτηρίου χρόνιων παθήσεων Ευρυτανίας, προκειμένου να υποβληθεί από τον ίδιο σε χειρουργική επέμβαση.

Ειδικότερα, μετά από καταγγελία Κοινωνικής Λειτουργού του Θεραπευτηρίου (πρώην Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας), του οποίου είναι τρόφιμος ο 52χρονος ασθενής, ότι χειρουργός – οφθαλμίατρος του Γενικού Νοσοκομείου Καρπενησίου, απαίτησε το χρηματικό ποσό (150) ευρώ για να χειρουργήσει τον 52χρονο, οι αστυνομικοί του Τμήματος Ασφαλείας Καρπενησίου προσημείωσαν τρία (3) χαρτονομίσματα των (50) ευρώ.

Σήμερα, σε προκαθορισμένο ραντεβού στο γραφείο του χειρουργού στο Γενικό Νοσοκομείο Καρπενησίου, η Κοινωνική Λειτουργός, που συνόδευε τον ασθενή και ενεργούσε για λογαριασμό του λόγω του ότι πάσχει από αναπηρία, παρέδωσε στο γιατρό το ποσό των (150) ευρώ σε προσημειωμένα χαρτονομίσματα.



Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο του, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Καρπενησίου που είχαν αναπτυχθεί στους χώρους του Νοσοκομείου, βρέθηκε το προσημειωμένο χρηματικό ποσό, το οποίο κατασχέθηκε και ο γιατρός συνελήφθη.

Ο 59χρονος γιατρός κατά την στιγμή της σύλληψης του και πριν οδηγηθεί στο Τμήμα Ασφαλείας, υπέστη λιποθυμικό επεισόδιο και παρέμεινε αρχικά, φρουρούμενος στο Γενικό Νοσοκομείο Καρπενησίου, προκειμένου να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και στην συνέχεια μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας.

Ο συλληφθείς αφέθηκε ελεύθερος, μετά από προφορική εντολή της κ. Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ευρυτανίας και σε βάρος του σχηματίσθηκε δικογραφία για παθητική δωροδοκία και παράβαση καθήκοντος, η οποία θα υποβληθεί αρμοδίως.

Αλήθεια πόσα χρόνια είναι γιατρός στο νοσοκομείο ο εν λόγω …κύριος;

Οι μαϊμούδες …ανάπηροι και τυφλοί... στο Νομό μας έχουν καμιά σχέση με τον εν λόγω;

H τοπική κοινωνία τον ...γνωρίζει;

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Το έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής στο χωριό μας


                                                                                                                                                                                    Τη Μ. Παρασκευή  και του Λαζάρου, είχαμε έθιμο στο χωριό μας, το μοιρολόγι. Αλλά και στα γειτονικά χωριά μας, Αλέστια ,Ηρκίστα, Αγαλιανό, Χούνη, Ψηλόβραχο, Αγία Τριάδα, το ίδιο έθιμο επικρατούσε.                    

Εμείς δεν λέγαμε κάλαντα στις γιορτές των Χριστουγέννων και εφόσον δεν λέγανε και οι παλαιότεροι, δεν τα γνωρίζαμε. Τότε δεν υπήρχε ούτε ραδιόφωνο και όπως ήταν κλειστές και          απομονωμένες κοινωνίες , δύσκολα άλλαζαν οι συνήθειες και τα έθιμα. Ένας δάσκαλος προσπάθησε στ’ Αλέστια να    καθιερώσει τα κάλαντα των Χριστουγέννων,
(αν θυμάμαι καλά ο Λατσούδας) και για πρώτη φορά στολίσαμε και δέντρο στο σχολείο.
Είχε φέρει χριστουγεννιάτικα στολίδια και είχαμε εντυπωσιαστεί με το στολισμένο ελατάκι.
Απ΄ όσο θυμάμαι είπαν τα παιδιά στ’Αλέστια εκείνη τη χρονιά τα κάλαντα, αλλά δεν υπήρχε συνέχεια.
Ίσως οι καιρικές συνθήκες να έπαιξαν ρόλο στη μη επικράτηση του εθίμου γενικότερα, αφού τα χιόνια παλιότερα ξεκίναγαν του Αγίου Νικολάου και πολλές φορές και μέχρι το Λαμπρή μας συντρόφευαν με ελάχιστα διαλείμματα. Έπεφτε δε αρκετό, πολλές φορές και πάνω από 2 μέτρα.
Τα ορεινά χωριά μας διαμόρφωσαν το δικό τους έθιμο, όπως και πολλά άλλα έθιμα των χωριών μας διαφέρουν από άλλες περιοχές της Ερυτανίας.
Του Λαζάρου στολίζαμε ένα καλάθι με διάφορα λουλούδια και λέγαμε ‘’ το Λάζαρο’’ .

Τη μεγάλη Παρασκευή τυλίγαμε το καλάθι με ένα μαύρο πανί και τοποθετούσαμε επάνω ένα αυτοσχέδιο ξύλινο σταυρό . Πάντα ήμασταν δύο παιδιά και μας αποκαλούσαν «Λαζαρούδια».
Όταν το πρόγραμμα περιλάμβανε ""να τα πούμε"" και σε κάποιο γειτονικό χωριό ( συνήθως λόγω των μεγάλων αποστάσεων περιοριζόμαστε σε ένα από τα άλλα χωριά), έπρεπε να φύγουμε νωρίς το πρωί ( μπουνώρα ) για να επιστρέψουμε στο χωριό μας, να τα πούμε κι εκεί.


Θυμάμαι να τα λέμε  εκτός από τη Φτελιά, στην Τσέρκο, στα Μυλωνε’ί’κα ,στην Ηρκίστα, στον Αγαλιανό και στ ‘ Αλέστια.
Η φτώχια δεν επέτρεπε στους κατοίκους να δίνουν χρήματα και κυρίως έδιναν αυγά γι αυτό είχε επικρατήσει το στόλισμα του καλαθιού..
Πολλές φορές μας έδιναν από μία κουταλιά ζάχαρη η και καρύδια , γιατί δεν υπήρχαν αυγά η χρήματα. Τα χρήματα που μαζεύαμε ήταν λίγα.
 Δεν τα λέγαμε παραμονή , του Λαζάρου και της Μ. Παρασκευής, αλλά αυθημερόν.
Η Μ. Παρασκευή ήταν  πένθιμη μέρα, και το μοιρολόγι που λέγαμε ήταν:

« Σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα μαύρη μέρα.
Σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,
σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Οβραίοι,
για να σταυρώσουν το Χριστό των πάντων Βασιλέα.            
Κι ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
Να λάβει Δείπνο Μυστικό να τον συλλάβουν όλοι.               
Και η Παναγία η Δέσποινα καθόταν μοναχή της
Τας προσευχάς της έκανε για το μονογενή της
Φωνή της ήρθε εξ ουρανού κι απ’ Αρχαγγέλου στόμα.
Πάψε κυράμ’ τις προσευχές, πάψε και τις μετάνοιες
Το γιο σου τον επιάσανε και στον χαλκιά τον πάνε
Και στου Πιλάτου την αυλή εκεί τον τυραννάνε.
Χαλκιά, χαλκιά φκιάξε καρφιά φκιάξε τρία περόνια
Κι εκείνος ο παράνομος βαρεί και φκιάνει πέντε
Εσύ χαλκιά που τα φκιαξες πρέπει να μας διατάξεις.
Βάλτε τα δυο στα πόδια Του, τ’ άλλα τα δυο στα χέρια
Το πέμπτο το φαρμακερό μπήξτε το στην καρδιά Του
Να τρέξει αίμα και νερό να λιγωθεί η καρδιά Του.
Η Παναγία σαν τ’ άκουσε έπεσε και λιγώθη.
Σταμνί νερό της ρίξανε τρία κανάτια μούσχο.
για να της έρθει ο λογισμός, για να της έρθει ο νους Της.
Όταν της ήρθε ο λογισμός όταν της ήρθε ο νούς Της.
Ζητά μαχαίρι να σφαγεί φωτιά να πάει να πέσει.
Ζητά γκρεμό να γκρεμιστεί για το μονογενή Της
.Η Μάρθα κι Μαγδαληνή και του Ιακώβ η μάνα.
Και του Λαζάρου η αδελφή και οι τέσσερις αντάμα.
Πήραν ένα στρατί – στρατί – στρατί το μονοπάτι.
Το μονοπάτι τσ’ έβγαλε εις του ληστού την πόρτα.
Άνοιξε πόρτα του ληστή και πόρτα του Πιλάτου.
Κι η πόρτα από το φόβο της ανοίγει μοναχή της.
Κοιτά δεξιά κοιτά ζερβά κανέναν δεν γνωρίζει
Κοιτά και δεξιότερα βλέπει τον Αι – Γιάννη.
Αφέντη Αι – Γιάννη Πρόδρομε και βαφτιστή του γιού μου.
Μην είδες τόνι γιόκα μου και συ το διδάσκαλό σου;
Δεν έχω στόμα να σου πω, γλώσσα να σου μιλήσω.
Δεν έχω χειροπάλαμο για να σου τονε δείξω.
Βλέπεις εκείνο το γυμνό τον παραπονεμένο.
Όπου φορεί πουκάμισο στο αίμα βουτηγμένο.
Όπου φορεί στην κεφαλή αγκάθινο στεφάνι.
 Εκείνοςείναι ο γιόκας σου και εμένα ο διδάσκαλός μου.
Η Παναγιά πλησίασε γλυκά τον ερωτάει.
Δε μου μιλάς παιδάκι μου δε μου μιλάς παιδί μου.
Τι να σου πω μανούλα μου τι να σου μολογήσω
Το Μέγα Σάββατo αργά μετά το μεσονύχτι
 που θα λαλήσει ο πετεινός και θα κτυπούν καμπάνες
 Tότε και εσύ μανούλα μου θα έχεις χαρές μεγάλες.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΜΑΪΜΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ!!!


313 οι ανάπηροι στην Ευρυτανία, εκ των οποίων 120 τυφλοί. Τώρα εξηγείται γιατί το καλοκαίρι στην πλατεία στο Καρπενήσι κυκλοφορούσαν … μόνο αναπηρικά καροτσάκια και άσπρα μπαστουνάκια …και παραμέριζαν οι επισκέπτες  για να περάσουν …οι  μαϊμούδες!!!
Ένας νομός που ουσιαστικά έχει ερημώσει (ας αφήσουμε την απογραφή δεν δείχνει την πραγματική εικόνα του πληθυσμού), και δαπανά πάνω από 1.3 εκατ. για αναπηρικά  επιδόματα, δείχνει  δυστυχώς αρκετοί "εκλεκτοί " που έμειναν πίσω, ουσιαστικά με τον έναν η τον άλλο τρόπο είναι κρατικοδίαιτοι.
Εδώ γνωρίζονται με τα μικρά ονόματα, κανείς δεν γνώριζε και δεν γνωρίζει τίποτα;
Μήπως οι μαιμούδες ...λειτούργησαν από μόνες τους; 
Και με τις συντάξεις… μαϊμού τι γίνεται;  Πόσες … μαϊμούδες και για πόσα χρόνια έκλεβαν;
 Αλήθεια πόσο πίσω πάει η ιστορία και ποιοι λεβέντες  έβαλαν την υπογραφή τους γι αυτές τις μαϊμούδες;
Ε Υ Θ Υ Ν Ε Σ και πίσω τα ευρώπουλα.

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

                                                ΤΑ ΛΑΖΑΡΟΥΔΙΑ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ


Το Σάββατο του Λαζάρου, μέρα της ζωής και του θανάτου για την εκκλησία μας είναι συνδεδεμένο με πολλά έθιμα του ελληνικού λαού. Ένα από τα έθιμα, που σπανίζει στις μέρες μας, είναι τα κάλαντα του Λάζαρου. Το περιεχόμενο των τραγουδιών αυτών είναι θρησκευτικό καθώς περιγράφουν το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου ( της πρώτης ανάστασης). Οι στίχοι αλλά και η μουσική από περιοχή σε περιοχή ποικίλει. Παλαιότερα τα κάλαντα αυτά τα τραγουδούσαμε στο χωριό μας και πηγαίναμε από σπίτι σε σπίτι κρατώντας ένα καλάθι στολισμένο με λουλούδια στο οποίο βάζαμε τα αυγά που μας έδιναν. Εμείς ήμασταν τα Λαζαρούδια όπως μας έλεγαν και φτάναμε εκτός από Φτελιά Τσέρκο και Μυλωνεικα ,σε Αλέστια, Αμπέλια, Ηρκίστα και Αγαλιανό.

"Σήμερον έρχεται ο Χριστός ο επουράνιος Θεός

και σ την πόλη Βηθανία, Μάρθα κλαίει και Μαρία

Λάζαρο τον αδελφό τους τον γλυκύ ( και) καρδιακό τους,

Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον μοιρολογούσαν,

την ημέρα την Τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νάρθει

Βγήκε(Μάρθα) κι η Μαρία έξω από τη Βηθανία

και εμπρός γονατιστή και τους πόδας του φιλεί

αν εδώ ήσουν Χριστέ μου, δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου

μα εγώ τώρα πιστεύω και τάρταρα αναδεύω.

ότι δύνασαι, αν θέλεις και νεκρούς να ανασταίνεις.

Λέγε πίστευε η Μαρία άγωμεν εις τα μνημεία.

Τότε κι ο Χριστός δακρύζει και τον Άδη φοβερίζει.

Άδη Τάρταρε και Χάρε. Άδη Τάρταρε και Χάρε

Δεύρο έξω Λάζαρε μου φίλε και αγαπητέ μου.

Λάζαρος απελυτρώθη, ανεστήθη κι εσηκώθη

ζωντανός σαβανωμένος και με το κερί ζωσμένος.

Τότε η Μάρθα και η Μαρί,α τότε όλη η Βηθανία,

μαθητές και αποστόλοι τότε ευρεθήκαν όλοι

Δόξα το Θεό φωνάζουν και το Λάζαρο εξετάζουν.

Λάζαρε πες μας τι είδες, εις τον Άδη όπου πήγες;

Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους.

Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι

της καρδιάς και των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.”